Rupsendoders

21-8-2019

Langs een zandweg door de heide bij Wolfheze, kwam ik een reeks kleine heuveltjes met een ingang tegen. In een van de gaatjes zag ik snel een kopje verdwijnen, dus besloot ik er even bij te gaan zitten. Al snel kwam het kopje terug, in het uur dat ik daar zat gebeurde dit nog regelmatig. Na een tijdje kwamen ook in de andere gaatjes kopjes te voorschijn. Deze waren wat minder bang en vlogen na een paar minuten al uit hun holletje. Het viel mij op dat ze niet echt geweldige vliegers waren. De meeste stortten onmiddellijk op de grond neer. Misschien waren ze net wesp geworden, of waren ze nog wat stijf van het slapen, ik weet het eerlijk gezegd niet. Maar na een paar vliegpogingen ging het uiteindelijk goed en vlogen ze echt weg.

Het uit het holletje vliegen heb ik geprobeerd te filmen. Dit was ook waarom ik er een uur zat, in plaats van de 'even een paar foto's maken en dan weer verder', want het bleek toch best lastig te zijn. De meeste wespjes waren erg schuw en aangezien ik om de 8 minuten mijn camera weer opnieuw moest aanzetten, ging dat meestal niet erg goed. Gelukkig was er toch nog een die wat minder angstig was. Toen ik de camera had klaargezet ging hij er bijna onmiddellijk uit.

Toen ik thuis kwam ben ik aan de hand van een paar halfmislukte foto's van het beestje gaan zoeken naar de naam van dit insect. Het was een lastige zoektocht, aangezien deze wespjes vaak op elkaar lijken. Maar ik ben er toch uitgekomen: het waren rupsendoders.