Dit handig gelegen natuurgebiedje bij Beneden leeuwen grenst aan de N322. Het klinkt hierdoor misschien niet zo aantrekkelijk, maar toch moet je er echt een keer zijn geweest. Het gebied zit bijvoorbeeld vol met vogels. Er broeden elk jaar wel ganzen, waterhoenen en meerkoeten tussen het riet bij de grote poel. En in het hogere gras kan je regelmatig ook kieviten zien lopen. Door hun agressieve vluchten tegen de roeken, die hier overigens net zo vaak te vinden zijn, verwacht ik dat zij ook wat kleine pluizenbolletjes hebben rondlopen!
Andere vogels die hier geregeld rond vliegen zijn ooievaars, blauwborsten en de rietgors. Ik verdenk zelfs een reiger van het elke dag op dezelfde plek zitten. En waarom ook niet, want er zijn hier nou eenmaal ontzettend veel lekkere hapjes te vinden. Want in een waterrijk gebied zoals dit zijn natuurlijk enorm veel kikkers. Zodra de zon maar een beetje schijnt hoor je ze van alle kanten kwaken vanuit hun schuilplaats. De meeste zitten in de ondiepe slootjes die overal in dit gebied te vinden zijn. Als je daar even staat moet je ook eens de prachtige waterviolier bekijken. Ze lijken een beetje op een pinksterbloem, maar de waterviolier leeft, zoals de naam al zegt, in het water. Iets anders speciaals wat je in deze slootjes kan aantreffen zijn watervlooien. Geen zorgen ze doen je niks, maar het is wel apart om ze te zien. Deze minuscule beestjes hebben namelijk een rode tint in hun lichaam en als ze dan in een grote groep zwemmen lijkt het net alsof er bloed in het water zit! Zie je dus een rode vlek in een slootje, bekijk het dan zeker even van wat dichterbij.
Aan de rand van het gebied, naast de N322, ligt de poel waar veel van de slootjes op uit komen. Hier zitten op dit moment de verschillende meerkoeten en ganzen families waar ik eerder al over vertelde. Aan de rand van de poel staan 6 stoelen, die tegelijkertijd ook een soort steiger vormen. Dit is, ondanks de weg, een heerlijke plek om even tot rust te komen en te genieten van de natuur. In deze poel leven ontzettend veel waterdiertjes. Zo heb ik een tuimelaar, bootsmannetjes, verschillende larven van vliegen en kevers en een hele hoop waterslakken kunnen spotten. Dit watertje is dan ook echt een aanrader als je met je kind(eren) eens het waterleven van dichterbij wilt bekijken, want ik verzeker je dat je fantastische diertjes gaat zien! Wel kan je dit het beste in de lente of vroege zomer doen, als er nog niet te veel alg in het water zit.
En natuurlijk mag ik de waterjuffers niet vergeten te noemen, want deze leven hier met velen! Door al de waterplanten en ondiepe slootjes is de perfecte leefomgeving voor deze insecten gecreëerd.
Goed om te weten:
- Honden moeten aan de lijn in verband met de schapen die hier rondlopen.
- Parkeren kan op verschillende plekken langs dit gebied. Zelfs langs de N322 zit een kleine parkeerplaats waarvan uit je het gebied mag binnen gaan. Zie de kaart voor meer info.
- Met een kleine aanpassing, zodat je ook door dit gebiedje komt, is het Lauwsepad erg leuk als wandeling. Bij de rotonde onder aan de Prins Willem-Alexanderbrug blijf je dan wel aan de linkerkant van de N322 en steek je niet weer over (let op dit is een beschrijving voor als je al wandelt, op de routekaart ziet het er anders uit). Hier loop je over het fietspad dat naast de weg ligt tot een klaphek dat de toegang is naar dit natuurgebied. Aan het eind van het gebied kan je het viaduct overlopen om weer op de route te komen naar de nummers 4 t/m 8. Je loopt dan een stukje dubbel, maar dat is het zeker waard! Voor de rest van de route kan je hier kijken: https://klompenpaden.nl/klompenpad/lauwsepad/
- Aangezien ik de naam van dit gebied niet kon vinden heb ik het voor nu Zijveld genoemd. Zo heet namelijk ook de straat waar het aan ligt.
Een stukje pad. Links achter het heuveltje zit de N322.
De waterviolier.
Een paars gekleurde waterjuffer.
Er staat ook een ooievaarspaal in het gebied. Dit jaar is hij nog niet in gebruik genomen, maar af en toe rust er wel even een ooievaar in uit.
Een hommel bij de waterviolier. Het water houdt de insecten niet tegen om wat stuifmeel of nectar te komen halen.
Een watervlooien groep gezien van een afstandje.
Watervlooien van iets dichterbij.
Het gebied is ondertussen al heerlijk groen geworden. Ook op het wandelpad groeit het gras hard.
Een blauwborst.
Een vlieg bij de waterviolier.
De Tuimelaar die bij de stoelen in de poel zit.
Een van de vele kikkers. Het was even zoeken, maar eindelijk bleef er eentje zitten!
Een waterslak die onder het wateroppervlak hangt.
De schapen uit het gebied.
Regelmatig kan je midden op het pad eenden zien dutten.
Een ganzenfamilie.
Een meerkoet met z'n kleintjes.
Het uitzicht vanaf de stoelen.
De zes stoelen.
De reiger op z'n vaste stekje.
In de poel kan je van alles vinden. Zo spotte ik dit beestje. Hij zat onderwater in een soort luchtbel aan een stukje riet. Na overleg met een expert bleek het een bladvlo te zijn, maar wat hij daar deed is nog een raadsel.
Doordat er verschillende meerkoetfamilies in een poel leven kan er nog wel eens ruzie ontstaan. Hier was een jonge meerkoet iets te dicht bij een andere meerkoet gekomen, waarna die hem aanviel. Een van zijn ouders kwam hem gelijk te hulp, waardoor er een flink gevecht uitbrak tussen de twee volwassenen.
Aan de andere kant kan je hier ook enorm schattige momenten zien, zoals het voeren van de jongen.
Het groen omlijnde gebied is het natuurgebiedje van deze week. De rode lijnen zijn de omleidingen die je kan volgen als je het Lauwsepad wil wandelen, maar toch ook door dit gebied wil komen. En de P's staan natuurlijk voor parkeergelegenheden.
Reactie plaatsen
Reacties