Langs de oever van de Maas bij Overasselt ligt dit mooie stukje groen. Hier kan je echt genieten van de rust en schoonheid van de Maas en haar uiterwaarden. Je wandelt door bloemrijke grasvelden, langs allerlei soorten gewassen en natuurlijk de rustig stromende Maas. Er lopen geen paden in het gebied, maar al struinend kan je op en top genieten van de natuur.
Als je bij de maïsvelden goed om je heen kijkt, zal je voornamelijk aan de rand omgeknakte maïsplanten vinden. Ook zijn er druk belopen paadjes, sporen en putjes met uitwerpselen te vinden. Dit trok mijn aandacht onmiddellijk en ik had zo'n vermoeden van wie het was. Maar om het zeker te weten heb ik mijn wildcamera in de buurt van sporen opgehangen. Tot mijn grote vreugde werd mijn vermoeden diezelfde nacht al bevestigd. Deze uiterwaarden worden regelmatig bezocht door een das! En ik vermoed zelfs door meerdere dassen. Je hebt dus in de vroege ochtend of in de schemering altijd een kans dat er een das over het pad wandelt!
Niet alleen de dassen zijn dol op het maïs. De weidebeekjuffers die in dit gebied leven zijn ook veel te vinden op deze planten. Natuurlijk niet om het maïs op te eten, maar de mannetjes gebruiken die enorme stengels als uitkijkpost zodat ze hun territorium kunnen verdedigen. Beekjuffers zijn overigens echt prachtige waterjuffers. De mannetjes hebben een blauw metaalglanzend gekleurd lijf en gedeeltelijk donkerblauwe vleugels. Ze zijn door die kleuren en de vlinderachtige manier van vliegen niet te missen zodra ze de lucht in gaan. De vrouwtjes zijn iets minder opvallend, maar nog steeds erg mooi. Het lijf is groen metaalglanzend van kleur en de vleugels doorzichtig. De keren dat ik ze heb gezien, viel het mij ook op dat ze wat schuwer lijken te zijn. Als je deze juffers dit jaar nog wil zien moet je wel binnenkort gaan kijken, want ze vliegen van mei tot in september.
Een ander insect dat je nu kan vinden in dit natuurgebied is de rups van de dagpauwoog. Dit is ondertussen al de tweede generatie rupsen, de eerste kon je tussen mei en juni vinden. De rupsen van de dagpauwoog zijn niet te missen als je er naar zoekt. Ze leven in grote groepen op brandnetels, waar ze zich vol eten met de bladeren. Door de enorme hoeveelheid eiwitten die brandnetels bevatten kunnen ze binnen een paar weken van 1,5 mm naar maar liefst 4 cm groeien! Je kan deze snelgroeiers herkennen aan hun bijzondere uiterlijk. Ze hebben een zwart gekleurd lijf, met kleine witte stippen en grote zwarte stekels. Doordat ze zwart zijn vallen ze ook nog eens behoorlijk op tussen al het groen.
Over groen gesproken, ondanks het hoge water van een paar weken terug, groeien de meeste planten hier nog of misschien eerder weer goed. Vooral de verschillende klimplanten vallen erg op. De akkerwinde met zijn lichtroze, witte en gele kleuren komt veel voor, net als de haagwinde die wel wat wegheeft van de akkerwinde, maar minder kleurrijk is. De haagwinde heeft de neiging om de hoogte in te klimmen en is daarom regelmatig om het maïs gewikkeld te vinden. Een andere klimplant die zeker de moeite waard is om te bekijken is de heggenrank. Deze onderscheidt zich van de andere twee door zijn veel kleinere groengele bloemetjes en dunne stengels die zich spiraalvormig om takken of ander steunpunten heen wikkelen.
Goed om te weten:
- Honden zijn niet toegestaan in dit gebied.
- Dit is een begrazingsgebied, er kunnen dus runderen staan. In de laatste weken waren ze er niet, maar dit kan natuurlijk weer veranderen.
- Als je door dit gebied wandelt moet je er rekening mee houden dat het terrein is van boeren. Het gras waar je overheen wandelt wordt regelmatig gemaaid, dus laat geen spullen slingeren.
- Zoals ik al eerder schreef loopt er een leuke struinroute door dit gebied. De route is in deze pdf te vinden op pagina 8 en 9: https://www.ark.eu/sites/default/files/media/Gelderse_Poort/Struinbrochure.pdf
- Parkeren kan op meerdere plekken langs de kant van de weg. Zie de kaart voor meer info.
Een van de velden waar je doorheen komt, waar veel soorten bloemen in te vinden zijn. Op dit moment is het gras net gemaaid, waardoor de meeste bloemen ook weg zijn, maar over een tijdje zullen die weer terug zijn.
Niet voor de gevoelige kijker ;-). Een das graaft putjes waar ze hun behoeften in doen. Dit putje zat aan het uiteinde van het spoor op de vorige foto.
Het struinpad loopt langs de Maas. Ga alleen niet te dicht bij de rand staan, want die zijn niet heel stevig.
Reactie plaatsen
Reacties