Week 47 Weurtse waard

Gelegen tussen het Maas-Waalkanaal, de Waal, de mooie uiterwaarden van Beuningen en het dorpje Weurt vind je de Weurtse Waard. Een natuurgebied waar je heerlijk om een meer kan wandelen, langs de Waal kan struinen of het prachtige Weurtsche Straatje kan ontdekken. Het heeft een rijke geschiedenis en een net zo rijke natuur. 

Over de geschiedenis zal ik niet zo veel vertellen, want die kan je hier aan de hand van een informatiebord zelf ontdekken. Maar de natuur is op dit moment een ander verhaal. Je hebt het vast zelf ook wel opgemerkt, we zijn in de tijd beland dat veel dieren en planten verdwijnen en pas volgend jaar weer te zien zijn. Hierdoor zal je enkele dingen waarover ik vertel niet meer gaan vinden, maar onthoud het dan voor volgend jaar, want dit gebied is absoluut de moeite waard om eens in de zomer te bezoeken! Maar ook nu is het gelukkig nog steeds een prachtige plek om te gaan wandelen. Opvallend genoeg stonden er een paar weken terug nog aardig wat bloemen te bloeien. Ik kwam bijvoorbeeld het zeldzame liggende ganzerik tegen. Dit is een plantje met onopvallende, kleine, gele bloemetjes en veervormige blaadjes. Erg fotogeniek zijn ze niet, maar het is toch bijzonder om ze zo tegen te komen. Er staan ook nog een heel aantal vrij algemene soorten, die dan wel wat meer voorkomen, maar erg mooi zijn om te zien. Een paar voorbeelden zijn de bermooievaarsbek, prikneus en bosrank. Foto’s van deze bloemen en planten kan je onderaan dit artikel vinden. Vooral de bosrank is toch wel wat apart. Deze groeit namelijk aan de rand van een strandje tussen wat stenen. Niet echt een plek waar je een plant met de naam bosrank zou verwachten. Schijn bedriegt, want de bosrank groeit op enorm veel plekken en komt regelmatig voor in de uiterwaarden. En dat is nog leuk ook, want het is echt een pracht plant. Zeker nu is hij mooi om te zien. Hij heeft nu namelijk dopvruchtjes waar de zaadjes in zitten. En aan elk dopvruchtje hangt een wit veertje. Eigenlijk heeft het wel wat weg van een grote, uitgebloeide paardenbloem. Maar in plaats van dat er aan elk zaadje een kroon van haartjes zit, heeft deze aan elk dopvruchtje een veertje.

Nu we het toch over veren hebben, kan ik gelijk wat vertellen over de bevederde dieren die hier leven. Doordat het gebied twee grote meren heeft, komen hier veel watervogels. Je merkt aan de soorten en de grotere groepen dat het nu regelmatig om de wintergasten gaat. Zo spotte ik een stuk of vijf grote zaagbekken. Dit zijn vogels die vanuit de verte wel wat weg hebben van een fuut qua elegantie. Maar van dichtbij hebben ze toch een wat meer eendachtige houding met een wit en zwart/grijs gekleurd lijf en groene of bruine kop, afhankelijk van het geslacht. Ook hebben ze een rode snavel met een omlaag lopende punt aan het uiteinde. Met deze punt kunnen ze vis makkelijker grijpen, waardoor het, net als aalscholvers, zeer goede vissers zijn.

Op het land zijn net als in het water groepjes vogels aanwezig. Vooral de vinken en putters vallen hier op. De mooi gekleurde putters kan je ‘s winters vaak met z’n allen zien zoeken naar zaadjes en besjes. De uitgebloeide distels zijn door de vele zaadjes een geliefde plek voor hen, net als de teunisbloemen. Vinken kan je hier vaak ook wel vinden, maar je kan ze net zo goed op de grond aantreffen, terwijl ze scharrelend op zoek zijn naar gevallen zaadjes of zachte plantendelen.

Die zachte plantendelen zijn geliefd onder meer bewoners van deze waard, gelukkig is er meer dan genoeg van. Maar iemand die er net zo dol op is, is het konijn. De afgelopen jaren was deze uiterwaard een waar paradijs voor konijnen. Je zag en hoorde ze, vooral in de buurt van het Weurtsche Straatje en de uitkijktoren, overal. Zelfs op een drukke dag sprongen ze voor je neus over het pad. De laatste maanden is dit helaas behoorlijk afgenomen. Waarschijnlijk is er een ziekte uitgebroken, want een tijdje terug lagen er op het pad van de dijk naar de uitkijktoren maar liefst 5 dode konijnen en liepen er nog twee zieke rond. Afgelopen week waren de dode gelukkig opgeruimd, maar levende kon ik ook niet meer vinden. Gelukkig betekent dat zeker niet dat ze hier niet meer leven. Konijnen zijn ongelofelijk veerkrachtig. Als een mannetje en vrouwtje al immuun zijn voor de ziekte of uit een ander gebied naar hier komen, zijn er volgend jaar weer tientallen nieuwe konijnen. Het is dus even triest, maar over het algemeen hoeven we ons gelukkig geen zorgen te maken als zo’n ziekte de kop op steekt.

Goed om te weten:

• Het Weurtsche Straatje is een prachtig pad met een mooie geschiedenis. De herfst, winter en vroege voorjaar zijn de beste tijden om door dit straatje te lopen, want zodra alles snel gaat groeien heb je een kans dat het pad overwoekerd raakt.
• Je mag struinen in dit gebied, maar let wel op dat je niet op het privé terrein van de omgebouwde steenfabriek komt.
• In de zomer zien de meertjes er misschien heel aantrekkelijk uit, maar toch kan je beter uit het grote grindgat blijven. Vroeger is er ontzettend veel verontreinigd afval en zware metalen in gestort. Niet echt een veilige plek om te zwemmen dus. Het nieuwe grindgat schijnt wel schoon te zijn.
• Een mooie wandeling door dit gebied kan je hier vinden: https://www.ivn.nl/routes/id:2726&soort_route:lopen&locatie:weurt&result:weurtse-plaat
• Parkeren kan op verschillende plekken op en rond de dijk. Bekijk het kaartje voor meer informatie.