Vroeger was op de plek van dit natuurgebied het eiland Voorne. Het lag op een ideale plek aan een van de verbindingen tussen de Maas en de Waal. Hierdoor wordt er in de 80-jarige oorlog door prins Maurits opdracht gegeven om Fort de Voorn hier te bouwen. Zoals jullie je misschien nog wel herinneren van mijn stukje over Fort St. Andries, waren de Spanjaarden er in geslaagd ver Nederland binnen te dringen. Ze wilden maar al te graag Fort de Voorn innemen. Maar de mensen in het fort hielden stand, ondanks de continue belegeringen vanuit het door de Spanjaarden gebouwde Fort St. Andries. Fort de Voorn groeide ondertussen door en werd steeds groter, op zijn hoogtepunt bestaat het uit een omgrachte zeshoek met op elke hoek een bastion. Ook ligt er een vestingsdorp in met onder andere een kerk, school en windkorenmolen. Wonder boven wonder is het fort nooit in handen gekomen van de Spanjaarden. Maar in 1673 komt er toch een einde aan het fort. In die tijd waren de Fransen onder leiding van Lodewijk XIV Nederland binnengevallen en gebruikten de militaire tactiek van de verschroeide aarde. Dit hield in dat alle bouwwerken van militaire of economische waarde die in de handen van de Fransen vielen vernietigd moesten worden. Bij fort de Voorn gebeurde dit door de boel op te blazen, waarna het fort nooit meer in gebruik is genomen en met de tijd verdween.
Vele jaren later werd na het hoge water van 1995 besloten de dijken in dit gebied te verhogen. Door de inspanning van verschillende stichtingen werd de vorm van Fort de Voorn door middel van de dijk weer voor een deel hersteld. Hierdoor kan je vanuit de lucht 4 van de 6 punten van het vroegere fort zien. Ook tijdens het wandelen zie je er iets van terug. Al gelijk aan het begin heeft het pad een wat vreemde hoek. Je loopt dan ook over een van de 4 herstelde punten. Als je nog verder loopt kom je twee kanonnen tegen, die staan hier ter herinnering aan de tijden dat er flink gevochten werd.
Voor de rest kan je in dit gebied eigenlijk vooral genieten van de rust en de natuur die alles heeft overgenomen. Zo kan ik je haast garanderen dat je konijnen gaat zien. Ze leven met tientallen, misschien wel honderden, samen in de vele hollen die je op verschillende plekken in de grond kan aantreffen. Ze zijn overigens niet heel bang, dus als je een kwartiertje gaat zitten, zullen ze al snel hun verstopplek verlaten en weer vrolijk voor je neus rond huppen.
Als je de aantallen ziet, zou je haast denken dat de konijnen in dit stukje natuur geen vijanden hebben. Toch is dat niet zo. Er leven bijvoorbeeld vossen en roofvogels, zoals de buizerd. Ook de sperwer wordt hier regelmatig gezien, maar die pakt dan weer geen konijnen.
Hoe kan het dan, dat ze met zovelen zijn? Ik heb geen idee. Misschien zijn ze gewoon heel slim en ontsnappen vaak. Of blijven ze maar kleintjes krijgen, omdat er meer dan genoeg voedsel te vinden is. Ik kan me namelijk voorstellen dat die grote weilanden met vers, sappig gras en vele soorten planten en kruiden om aan te knabbelen erg aantrekkelijk zijn.
Het is in ieder geval fijn dat ze niet alles op eten wat hier groeit. Er komt bijvoorbeeld het zeldzame vijfdelig kaasjeskruid voor en de wilde cichorei. Grote ereprijs, pinksterbloemen en heksenmelk zijn wat algemenere planten, maar zeker niet minder mooi. Je kan deze makkelijk vinden en ze zijn erg leuk om te zien. En vergeet ook niet naar de grote stuiken te kijken, want die staan nu prachtig in bloei. Samen met de maar liefst 100 jaar oude boomgaard die je hier kan vinden, zorgen die voor een grote hoeveelheid aan stuifmeel voor de insecten uit de buurt. Als het zonnetje schijnt zoemen allerlei soorten bijen rond de bloesems. Vooral de honingbij is al met veel actief, maar ook het roodgatje valt te spotten. Overigens kan je niet alleen bij de bloemen bijen vinden. Op sommige plekken heb je stukjes kale grond. Hier nestelen verschillende soorten zandbijen in, waaronder de redelijk grote grijze zandbij. Dit diertje is net als de metselbij, die je misschien wel kent van insectenhotels, een super schattige en pluizige bij die geen vlieg kwaad doet.
Goed om te weten:
- Het fort wordt niet alleen fort de Voorn genoemd, maar ook fort Nassau en fort Voorne.
- Honden zijn aangelijnd toegestaan.
- Je mag hier vrij wandelen.
- Vanaf begin april lopen hier brandrode runderen rond. Houdt 25 meter afstand en probeer ze niet te aaien. Ze zullen ook snel kalfjes gaan krijgen, dus dan is die 25 meter afstand extra belangrijk.
- Leuke wandelroute die gedeeltelijk door het gebied loopt: https://www.klikprintenwandel.nl/wandelroutes/ommetje-de-voorn/
- Parkeren kan je met ongeveer 3 auto’s op een stukje gras. Zie de P in de kaart.
Een stukje van de herstelde contouren van fort de Voorn.
Een van de twee kanonnen die je in het gebied kan vinden.
Het wandelpad.
Een van de vele konijnen.
Het landschap bestaat veel uit gras en struiken. Ideaal voor konijnen, vossen en dassen.
In de zomer zullen achter dit hek ook brandrode runderen lopen.
Brede ereprijs
Een net uitgekomen Pinksterbloem.
Dit natuurgebied ligt aan de Maas.
Heksenmelk
Een honingbij vliegt op een bloesem af.
Onder de bloesemstuiken zitten veel hollen verborgen van konijnen.
Een grijze zandbij.
De gulden sleutelbloem, een niet veel voorkomende bloem.
Een geaderd witje op een pinksterbloem.
In de zomer hangen er tientallen peren in de oude boomgaard.
Een grote groep lepelaars.
De kaart van het gebied. Bij de P is een mogelijke parkeerplaats.
Reactie plaatsen
Reacties