15-10-2022
Op een regenachtige ochtend reed ik samen met mijn vriend door een heuvelachtig, bebost landschap. Opeens viel mijn mond open. Rechts van ons verscheen een groepje van 7 grote wilde zwijnen! Ze draafde stevig door en kwamen steeds dichter bij de rustige plattelandsweg waar wij overheen reden. Tot mijn grote spijt lag mijn camera achterin de auto en dus onmogelijk om te pakken. Om ze toch nog vast te kunnen leggen besloot ik maar een paar foto's met mn telefoon te maken, wat natuurlijk niks werd en voor de rest vooral te genieten. In de groep leek even twijfel te ontstaan toen onze auto en zij steeds dichter bij elkaar kwamen. Maar de leider zetten door en bijna allemaal stormde ze op zo'n 50 meter van ons vandaan de weg over. Één wild zwijn vond het kennelijk te spannend en rende terug in de richting van waar ze vandaan waren gekomen. De groep sprintte verder en verdween achter een heuveltje uit zicht. Na wat overleg besloot ik toch nog mn camera te pakken. Misschien zouden er wel meer op pad zijn of konden we ze nog terug vinden. Vlug liep ik naar de achterbak en nog voordat ik daar was verscheen opeens dat ene wild zwijn weer op het veld. Mijn hart begon steeds sneller te slaan en gehaast probeerde ik de achterbak open te krijgen. Deze wilde alleen totaal niet meewerken en bleef op slot. Ondertussen kwam het wild zwijn steeds dichterbij en bleef op een meter of 30 staan kijken naar wat ik aan het doen was. Na zeker een minuut van klungelen deed mn vriend uiteindelijk de achterbak van binnenuit open en griste ik de camera uit mn tas. Ik draaide me om en tot mijn verbazing en blijdschap stond hij nog altijd naar mij te staren. Nog net kon ik een paar foto's schieten zoals hij daar zo stond, voordat hij zich toch maar omdraaide en een andere kant op begon te rennen. Toen hij verdwenen was kon ik me alleen maar realiseren dat dit echt weer een cadeau van God was geweest. Als dat ene wild zwijn gewoon was mee gerend met de groep, als hij zich niet meer had omgekeerd maar terug was gegaan naar het bos, als hij niet minuten lang mij had aangestaard terwijl ik druk bezig was met de achterbak, als wij gewoon waren doorgereden in plaats van toch te stoppen en de camera te pakken. Bij al deze opties had ik nooit deze gave foto's van een wild zwijn kunnen maken, terwijl ik dat al een tijd lang graag wilde. Ik blijf het geweldig vinden hoe God precies weet waar ik van geniet en het me op de juiste tijd ook werkelijk geeft.
Reactie plaatsen
Reacties